Оригинален текст
Два апошнія доўгія тыдні
Прайшлі так нібы толькі што пачаліся
Мы ўмудрыліся правесці іх у крыўдах
І так далёка з табой адзін ад аднаго адышліся
Мы ішлі у супрацьлеглыя бакі замест таго каб насустрач ісці
І аддаляліся і хаваліся за свае важныя справы якіх у нас нямала
Колькі мы прыйшлі і наколькі мы далёка нам раскажа
Гадзіннік. Паволі час лічыць але не спыняецца
Хвіліны ідуць і не вяртаюцца
Гадзіннік. Сваёй дарогай ідзе
Прычына прычына была; як заўсёды прычына, прычына прычына
Пачалося ўсё з таго, што недастаткова было
Маіх слоў, якіх не прагучала каб выказаць любоў
Толькі гэта занадта складана
Такога тлумачэння замала
Каб адразу зразумець і зачэпку шукаем
Напэўна таму каб не паказаць сваю слабасць
Толькі ў нас часу не так шмат
Зараз я тут а ты там і ўсё не так
І першы крок ніхто не робіць які даўно пара зрабіць
Толькі час на месцы не стаіць
Гадзіннік. Паволі час лічыць але не спыняецца
Хвіліны ідуць і не вяртаюцца
Гадзіннік. Сваёй дарогай ідзе
Давай з табой уявім, што мы стрэлкамі гадзінніка сталі
Што б мы рабілі, напэўна час спынілі
Бо яго заўсёды мала… уяві каб так стала
Толькі мала нам не часу, а мудрасці запасу
Бо не называем рэчы сваімі імёнамі адразу
Спынім час для таго каб зразумець, што і ты і я маглі на месцы не сядзець
Мы хацелі паказаць свайго характару важнасць, а паказалі адну толькі слабасць
Бог навучыць нас і словы падкажа і тады ўжо не шмат сэнсу ў тым, што скажа
Гадзіннік. Паволі час лічыць але не спыняецца
Хвіліны ідуць і не вяртаюцца
Гадзіннік. Сваёй дарогай ідзе