Гледай видеото
Оригинален текст
Горд сум на успехот, чале ми е домец
Немал ни мајка ни татко, рамо за плачење, совет
Поштен ко пошта, така не се станува човек
Ми овозможи мастило, Бог дарба да бидам поет
„Сине, не се нервирај, ќе биде подобро“
Го прашувам „кога“, ќути не го знае одговорот
Понекогаш сум среќен за мојот топол дом
со Че го имаме она што никогаш го немал он
Веќе година дена фурам иста патика
Дупка на ѓонот, пропушта вода, станува навика
Некад се дешава дома нема ни за храна
Четири хиени pжат, сама жена плаче мама
Мамо немој да плачеш, ме кршат твоите солзи
Штедам за мартските рози викаш „немој не се троши“
Боли тоа што веќе во никој немам доверба
Едино бегство ми е битот и креативно да полетам
Имам сила после се пак да продолжам
Има храброст во мене да не запирам
Имам сила покрај се јас да победам
Имам крила високо да полетам
Да полетам
Не сум комплексант, треба ли да поновам
Само ме комплексира животната понуда за конобар
Стојам во колона на таленти, едини таленат
Меѓу ограничени коњи слободно летам ко пегаз
Имам лепеза на генијални идеи кои полека гаснат
Ми ги згасна власта и бирото на простата маса
Чале вика „не си ти ко мене, нема да се заебеш
Ја не направив кеш направив дете на дваес'две“
Ја пробувам да го стоплам животот студен
Ко деца десет кеца, сега сум примерен студент
Љубовта е болест, никад нема да се заљубам
Но види ме, тонам, а бев капетанот на палуба
Принуден сум да бидам нестабилен
Ко копиле се дерам по дома „за кој кур сте ме направиле?“
„Кога краделе сите, што не си крадел пиздо?“
Добивам шамар од поштена рука на комунист
Извини
Имам сила после се пак да продолжам
Има храброст во мене да не запирам
Имам сила покрај се јас да победам
Имам крила високо да полетам
Да полетам, да полетам, да полетам Х2.
