Гледай видеото
Оригинален текст
Я си имам в наше село мома Ангелина
и по нея вече тичам до цяла година.
Она мене много сака, ище да ме вземе,
сал едно е много лошо, че бега от мене.
Една вечер я пречеках доле край дерето
и й рекох жаловито с болка на сърцето:
"Ангелинке, душо моя, я те тебе сакам,
айде, моме тая вечер да не я протакам."
Я не мога тая вечер, страх ме е от Бако,
че те чекам утре вечер, доле у сливако.(x2)
Ка отидох до сливако, там до них, до плето,
нещо шава я си рекох, ето ми момето.
И се хвърлих с вуча сила, и прескочих плето,
вук с яре како бега, така я с момето.
Ка отидох у селото, доле край фенеро,
я си рекох да погледна моята Ангелина.
Ка погледнах, що да видя, вместо Ангелина
по погрешка съм уловил баба Йокарина.