Оригинален текст
Ne pitaj me nikad vise,
zasto neven ne mirise;
ne secam se, to je prica duga.
Ne pitaj me, tu pred svima,
sta to na dnu case ima;
ne pitaj me nikad, zasto cugam.
Bolje da sesir nemam,
pod njime djavo drema;
sneva i izvoljeva, djavo mi je kriv.
Budi se u zlo doba,
za njega red ne vazi;
on mora sve da proba,
to djavo vino trazi.
Ne pijem - sto uzivam,
nit sto mi dobro stoji;
pijem da njega napojim.
Ne pitaj me, ne znam kasti,
di ce koja zvezda pasti
di ce pasti dugme s mog kaputa.
Na pitaj me, sto na kraju,
svi kerovi za mnom laju;
ne pitaj me nikad, zasto lutam.
Bolje da sesir nemam,
pod njime djavo drema;
sneva i izvoljeva, djavo mi je kriv.
Budi se u zlo doba,
za njega red ne vazi;
on mora sve da proba,
to djavo mesto trazi.
Ne lutam - sto uzivam,
nit miris druma volim;
lutam da njega umorim.
Ne pitaj me, dal
je zima dok po rosi s ciganima;
brilijante za kravatu biram.
Ne pitaj me, zasto ptice,
ne slecu na svake zice;
ne pitaj me nikad, zasto sviram.
Bolje da sesir nemam,
pod njime djavo drema;
sneva i izvoljeva, djavo mi je kriv.
Budi se u zlo doba,
za njega red ne vazi;
on mora sve da proba,
to djavo pesmu trazi.
Ne, ne sviram sto uzivam,
nije to pesma prava;
sviram da njega uspavam.