Оригинален текст
Mijn menschen van te lande
hoe geiren zie ‘k julder gaan
met zwier en zwaai of kloek en taai
op julder stekken staan
Mijn menschen van te lande
met peird en met ploeg
zie ‘k julder slaven tot laat in ‘n avond
of van tjenuchtens vroeg
Mijn menschen van te lande
hoe geiren hoor ik julder klappen
de taal is oud, de spraak is stout
en sterk lijk julder stappen
Mijn menschen van te lande
blijft julder wegen gaan
kop in de lucht, voor niet beducht
durft en je blijft bestaan