Оригинален текст
Sa Gradacca bijele kule zmaja od Bosne
sokolovi zakliktali gajde zalosne
umrla je vijerna ljuba Huseinbegova
jer izgubi gospodara srca svojega
Osedlo je vranca svoga Husein kapetan
odjezdio Romaniji podjelit mejdan
na cardaku vijerna ljuba Allahilallah
klanjala je plakala je haber cekala
Pod pendjere glasnik stize srca slomljenog
udaji se vijerna ljubo nejma bega tvog
od sevdaha i zalosti kraj pendjera svog
prepuce joj bolno srce nece za drugog
Sa munare Husejnije uci mujezin
sa cardaka i bedema placu sokoli
do Stambola odjekuju gajde zalosne
pusta osta bijela kula zmaja od Bosne
nikad pusta bijela kula zmaja od Bosne