Оригинален текст
Deixei aberta a fiestra para que entre o vento,
tentei ser sempre novo e para-lo tempo,
e xa arrinquei os espiños, xa paguei castigos,
e cego dos meus ollos, inventei os soños...
...e non cura esta dor,
...non señor...
PAXAROS, TEÑO PAXAROS NA TESTA.
Vexo paxaros voar, eles son tan ceibes,
mentres eu sigo atado a estes vellos barrotes,
e xa sei que agarda por min, impaciente o burato,
xa sei que vén por min a brosa do verdugo...
...e non cura esta dor,
...non señor...
PAXAROS, TEÑO PAXAROS NA TESTA.
Xa lin os testamentos, falei con vivos mortos,
chorei mundos distintos, e receille ós meus medos,
e xa non farei máis camiño, non, se é de xeonllos,
eu hei de morrer voando, como os meus paxaros...
...e non cura esta dor,
...non señor...
PAXAROS, TEÑO PAXAROS NA TESTA.