Оригинален текст
Ás doce da noite, érghense os mortos,
van de procesión polos camiños,
oubean os cans, cantan os corvos,
e quedan baleiros os camposantos.
Van polos lindeiros do último enterro
e levan ó porte unha crus de ferro,
óense badaladas tocando á morte
e unha néboa aghre espesa á noite...
É o momento doutros mundos,
é a hora dos defuntos,
o frío fío da ghadaña
a lei da Santa Compaña.
O escuro loito camiñante
a lus da última viaxe,
tráenos de visita á morte,
seica xa ven polo monte...
...A SANTA COMPAÑA...
Como cada noite a comitiva,
está arghallando nunha idea cativa,
e trae un mal aghoiro, un ruín destiño,
achegha un mal fado polo camiño.