Гледай видеото
Оригинален текст
Болен лежи млад Стоян, болен лежи и ке умре,
над глава му младата невеста с мажко дете на ръце.
Солзи рони, солзите и капът по Стояново лице.
Стоян се подразбуди и тихо й говори:
"Ой, Невено ти млада невесто, що ми лади лицето?
Дали ситна роса подрусува, или силни дождове?"
А Невена му бели: "Стояне, бре стопане,
ни ти ситна роса подрусува, ни ти силни дождове.
Мойте солзи по лице ти капат от селански неправдини."
Синокя край чешмата селяни се сбирая,
сбор сборея кога ти ке умреш, дете да ми удават.
Мене млада далеко отнесат, за пари да продадат.