Оригинален текст
Bizitza erazten duen iriztuak
Zeruaren ispilua apurtu du
Heriotzaren aurrean belaunikatzeko.
Gauzatu da gaua betikotasunean.
Behelainoa eta ezereza
Denboraren iluntasunean nahastu dira.
Ipar Haizearen ezpata hotzak
Baso eta ibaiak izoztu ditu
Bere eztenkadaren aintzinean.
Bakardadean pausatzen diren gauak...
Elur maluetan galtzen den zeruaren negar aiena...
Isiltasunaren hots hutsa...
Ilargi betearen begiradak
Behelainozko itsaso marduletan islatzen du
Mendi tontorren itzalaren samindura.
Basoko zoko izkutuenean bizirik da Gaueko,
Itzalen munduko gidari,
Iluntasunaren jabea.
Bere itzalaren babesean,
Egunsentiaren ametsa gauzatu bitartean
Lurraren lotaldi sakona bilduko duena.