Гледай видеото
Оригинален текст
Оти ми плачеш, бубайко, оти ми в солзи преливаш?
Как да не плачем дъщерко, каква са е пролет пукнaла.
"Оти ми плачеш, бубайко, оти ми в солзи преливаш?
Как да не плачем дъщерко, каква са е пролет пукнaла.
Твойно се любе ожени, дружкине ти са сгодиха,
пък ти си болна легнала, равнички девет години.
Мълчи, не мой плачи, бубайко, и аз ще да се оженя,
и аз ще да се оженя, над чорнана земя, студена."
Мълчи, не мой плачи, бубайко, и аз ще да се оженя.
И аз ще да се оженя, над чорнана земя, студена.