Оригинален текст
Jedan kao drugi dani prolaze
teske su i reci kao godine
setim se ponekad one najlepse
noci koja uspomene ne brise
Ljudi kao ljudi samo pricaju
vetrovi su dobri pa nas cuvaju
da l' se nekad setis onog najlepseg
jutra koje uspomena ne brise
Ref.
Volela bih da u snovima
ubijemo laz sa sto lica
pahulje i Bog i stihovi
su nas izdali
Htela bih da kupim prolece
koje sam prodala u bescenje
i da te vodim tragom najlepse
crvene ruze nase kraljice
Ref. 2x