Влез Регистрация

Скрий

Забравена парола

Забравена парола? Въведи твоят e-mail адрес и ще ти изпратим link, с който да създадеш нова парола.

Назад

Затвори
Marea

Marea

Las últimas habitaciones

Адреса на видеото във Youtube, Vbox7 или Vimeo

Оригинален текст

Se apoyaron en mi quicio y coroné
sus cabezas con tormentas,
y para trapos quedaron las colchas
después de perder la cosecha,
y me duelen, y les duelo
cuando afilo el vidrio que rasga su vientre,
se avergüenza el deshollinador
de dejar el camastro rusiente,
tan rusiente,

si me confieso inocente volverán
a lacerarme el costado,
germinarán azabaches ladrillos,
edificarán el Calvario,
se desvisten las rameras
de mantillas rojas y cauces serenos,
y barrunta el estómago que
volverán los erizos hambrientos,

juntos hicimos con cuchillos ese hogar
que se otoñaba con hogazas cada vez
que la desdicha lo embestía para entrar
a revolver,

se desteñirán la rabia y el pelaje,
se agrietarán en los estíos
y, harto de bregar soltando correajes,
dormitaré entre el gentío,

cociné mis migrañas
con los hornos a todo gas,
y nos dimos un festín de intestinos,
regamos la grama, quisimos vagar.

добави Превод

Зареди коментарите

Още текстове от Marea