Оригинален текст
gure gainean sentitzen dugu gizartearen marea
baina ez gara hain arina den itsas hondoko harea
ez inon ez den artistak dugun altxor ederran gabean
buru barruan korapilatuz josi digute sarea
sortzen duena gure lurretan lojikotasun legea
aukerakotan bi segundutan jartzen dutenez gendea
egiak esan ta gizartean ixten dizute atea
hemen naiz eta oso zaila den nahi duguna izatea
betiko artistak gara , modu berri batetan
korapiloak askatuz, gure mundu honetan
zure kolorez margotzen duzu esperantzaren berdea
bizitza pixkat justua berez eta bakoitzak berea
bizitza oso hau nahi ba duzu urdina eta barea
hartu dagola aprobetxatu zure barruko marea
betiko artistak gara , modu berri batetan
korapiloak askatuz, gure mundu honetan