Влез Регистрация

Скрий

Забравена парола

Забравена парола? Въведи твоят e-mail адрес и ще ти изпратим link, с който да създадеш нова парола.

Назад

Затвори

Адреса на видеото във Youtube, Vbox7 или Vimeo

Оригинален текст

I
La paraulata llanera,
la paraulata llanera
canta hasta la madrugá
y cuando canta en la tarde
ganas de llorar dan.

Yo tengo una paraulata,
yo tengo una paraulata
pero no sabe cantar.

Es esta vaca barrosa
a la que voy a ordeñar,
paraulata.

Ya viene saliendo el sol
a la orilla del palmar,
a la orilla del palmar
se oye el canto del perico
metido en el mastrantal;

los lamentos de un carrao
parado en el bozual
y una triste paraulata
que no me deja ordeñar.

Cuando los rayos del sol
iluminan los esteros,
iluminan los esteros,
se ve caminá el ganao
que va rumbo al comedero,
parado el ordeñador
a la orilla del tranquero
y una triste paraulata
que canta sobre el uvero.

добави Превод

Зареди коментарите

Още текстове от María Teresa Chacín