Оригинален текст
Sof?u unga astin min
uti regni? gr?tur.
Mamma geymir gullin ?in
gamlan legg og voluskrin.
Vi? skulum ekki vaka um dimmar n?tur.
?a? er margt sem myrkri? veit
minn er hugur ?rotinn.
oft eg svartan sandinn leit
svi? og gr?nan engireit.
I joklinum hljo?a dau?ar djupar sprungur.
Sof?u lengi sof?u rott
seint mun best a? vakna.
M??um kenna mun ?er fljott
me?an hallar degi skjott.
Mennirnir elska, missa, grata og sakna.