Влез Регистрация

Скрий

Забравена парола

Забравена парола? Въведи твоят e-mail адрес и ще ти изпратим link, с който да създадеш нова парола.

Назад

Затвори
León Gieco

León Gieco

Mar y luna

Адреса на видеото във Youtube, Vbox7 или Vimeo

Оригинален текст

Amaron un amor urgente.
Las bocas saladas por la marejada.
Las costas dañadas por las tempestades.
En esa ciudad tan distante del mar
amaron el amor sereno
de noches playas.
Alacanzaban las faldas
y se iluminaban de felicidad.
En aquella ciudad
tan sin brillo lunar.

Amaron el amor prohibido.
Y eso es sabido
todo el mundo cuenta
que una andaba lenta,
grávida de luna
y otra iba desnuda
ávida de mar.

Y fueron quedando marcadas
oyendo las risas, temblando de frío,
mirando hacia el río
tan lleno de luna y que continúa
fluyendo hacia el mar.
Y fueron corriente abajo
rodando en el lecho
y tragando agua.
Flotando con algas.
Arrastrando hojas.
Abrazando flores
hasta naufragar.

Se fueron volviendo peces,
volviendo almejas,
volviendo espuma,
volviendo arena,
plateada arena
con luna llena
orilla al mar.

добави Превод

Зареди коментарите

Още текстове от León Gieco