Оригинален текст
Theo van gogh nam nooit een blad voor zijn mond
En laat dat de reden zijn dat ie vanochtend niet meer opstond.
Een aantal schoten en een mes en een brief
Ik vraag me af wordt het ooit nog positief
Wie denkt van niet die draagt mee aan de onzin
Wie denkt van wel heeft respekt aan ons ding
En niet vergeten de man heeft gestreden
En theo zelf, homie rust in vrede
Daniel van kortem
Bracht zn chick naar et station
En hoe de fuck kon hij nou weten dat zn einde daar begon
Hij kreeg een klap voor zn kop maar keek niet om en hield zn mond
Tot ie de volgende ochtend met hersenletsel opstond
Zn pa vond dat het tijd werd voor het ziekenhuis