Влез Регистрация

Скрий

Забравена парола

Забравена парола? Въведи твоят e-mail адрес и ще ти изпратим link, с който да създадеш нова парола.

Назад

Затвори

Адреса на видеото във Youtube, Vbox7 или Vimeo

Оригинален текст

Solía hablarle de tí y de tus ojos anochecer
Jamás pensamos en ser, nada más que jóvenes.

Vimos los barcos partir, sin despedirnos de ella,
como si fuésemos sueños dentro de botellas.

Era distinto en 1932.
Volver a volver, saber que no estás y yo nunca estaré.
No quiero contar, lo mismo que ayer
Ahogar las palabras, quemarme la piel.

Mis memorias me persiguen, de eso no puedo librarme.
De lo que fuí sólo queda, hueso y carne.

Recuerdo lo que me dijo mi abuelo aquella mañana
“Se puede perder la vista pero nunca la mirada”.

Era distinto en 1932.
Volver a volver, saber que no estás y yo nunca estaré.
No quiero contar, lo mismo que ayer. Ahogar las palabras, quemarme la piel.

добави Превод

Зареди коментарите

Още текстове от La Maravillosa Orquesta del Alcohol