Оригинален текст
Je hangt al eeuwen bij me
op m'n kamer aan de muur
Ik vertel je mijn geheimen
Allemaal op den duur
Je bent een lieve jongen,
je bent een lekker stuk
en jij kijkt altijd naar me
bij verdriet bij geluk
Ik probeer me niet te storen
aan dat foutje bij je oor
want ik weet jij bent betrouwbaar
en jij verteld niets door
Nooit is er iemand bij me
daarom praat ik met jou
ik vertel je mijn geheimen
omdat ik je vertrouw
Je ziet niet echt wat ik doe
je hoort niet wat ik zeg
Maar jij kijkt altijd naar me
Zo dichtbij zo ver weg
Ik probeer me niet te storen
aan dat nietje door je knie
Toen je al bekend was,
Was ik nog maar drie
Vandaag wordt er behangen
daar lig je op de grond
behangplak op je wangen
en een scheur door je mond
Ach je was toch wel verdwenen
je hing er al zolang
en ik kon toch ook niet wennen
aan die kreukels op je wang
je zag niet echt wat ik deed,
hoorde niet wat ik zei
toch blijf ik van je houden
zo verweg, zo dichtbij
zo verweg, zo dichtbij....