Влез Регистрация

Скрий

Забравена парола

Забравена парола? Въведи твоят e-mail адрес и ще ти изпратим link, с който да създадеш нова парола.

Назад

Затвори

Адреса на видеото във Youtube, Vbox7 или Vimeo

Оригинален текст

Hoy, que distinto es el salón del que ayer nos escuchaba
hablar sobre la vida y el amor, que me robo un atardecer
de plata, el capricho de algun dios que te desdibujó...

Debes saber que lo intenté,
pero olvidaste que te amaba..eterna despistada.

Te llevaste sin querer mi sonrisa en tu mirada,
despertar sin poder sozar tu piel cada mañana,
cada cuadro en la pared,cada esquina de esta casa,
me recuerdan que soy gracias a ti..el que buscaba.

Hoy el invierno sigue aquí, dibujando en las ventanas..
lagrimas encendidas y el dolor que se quedó en el fondo
de mi alma , hecho de menos tu voz, el viento la borro...

Debes saber que lo intenté,
pero olvidaste que te amaba..eterna despistada.

Te llevaste sin querer mi sonrisa en tu mirada,
despertar sin poder sozar tu piel cada mañana,
cada cuadro en la pared,cada esquina de esta casa,
me recuerdan que soy gracias a ti..el que buscaba.

добави Превод

Зареди коментарите

Още текстове от Kiko Gaviño