Оригинален текст
debekatuta gauden
sentipen askeak gara
beti desagertuta
nahi gintuzten haiek gara
garenaz damutzen
ez garen ahotsak gara
sufritzen ikusten
ez zaien itzalak noiz arte
gertutako zaiguna
idazten dutenak dira
zer maite behar digun
agintzen dutenak dira
hizkuntza zapaltzen
dute bele beltzak dira
geroa bahitzen
diguten
kateak noiz arte
isilik itxaroteak
jada ez du balio
hobe zutik saiatu
belauniko bizitzea baino
noiz ezagutuko dugu kantauri itsasoa
askatasun haizeekin harrotzen
berriro erakutsiko diegu gure ondorengoei
mapetan ez den herri hau maitatzen