Оригинален текст
amatxo negarrez segi eskero
malko bustiaz aitaren gutuna
hark ezingo du berriz irakurri
zenbat ta zenbat, maite duguna
berrogehi minutuz
milaka taupada
larunbata ta berriro bidean
kamioiak pasa, kotxeak pasa
infinitora jartzen naiz begira
oroitzapenak nahasten dira
berrogehi minutuz
milaka taupada
begietara begiratzean
hitz egin gabe ulertzen zaitut
kristal lodiak ezin du aitak
gure irifarra inoiz ez gelditu
iragana hain urrun ta hain hurbil
hitz egindakoak, denak gogoan
itsas haizeak usainduz urrutik
lur arrots honek irpenua dirudi
begietara begiratzean
hitz egin gabe ulertzen zaitut
kristal lodiak ezin du aitak
gure irrifarra inoiz ez gelditu
heldu gara kartzela aterira
amets gaiztoen kaiola hotzera
ohiuka dabiltza gizon urdinak
sumindu nahian gure odolak
berrogehi minutuz
milaka taupada
begietara begiratzean
hitz egin gabe ulertzen zaitut
kristal lodiak ezin du aitak
gure irrifarra inoiz ez gelditu
berrogahi minutuz
milaka taupada
berrogehi minutuz
milaka taupada
berrogehi minutuz
milaka taupada
berrogehi minutuz
milaka taupada