Оригинален текст
Debekatuta gauden
sentipen askeak gara
beti desagertuta
nahi gintuzten haiek gara
garenaz damutzen
ez garen ahotsak gara
sufritzen ikusten
ez zaien itzalak noiz arte
gertatuko zaiguna
idazten dutenak dira
zer maite behar dugun
agintzen dutenak dira
hizkuntza zapaltzen
duten bele beltzak dira
geroa bahitzen
diguten kateak noiz arte
isilik itxaroteak
jada ez du balio
hobe zutik saiatu
belauniko bizitzea baino
noiz ezagutuko dugu kantauri itsasoa
askatasun haizeekin harrotzen
berriro erakutsiko diegu gure ondorengoei
mapetan ez den herri hau maitatzen