Влез Регистрация

Скрий

Забравена парола

Забравена парола? Въведи твоят e-mail адрес и ще ти изпратим link, с който да създадеш нова парола.

Назад

Затвори
Jairo

Jairo

La desatada

Адреса на видеото във Youtube, Vbox7 или Vimeo

Оригинален текст

Vio a las rosas sin corpiño en primavera.
Vio a la luz y vio a la leche derramada.
Vio gozar a su ventana destrancada
Y a la mar desabrocharse sus riberas.

Y de pronto, a cuatro manos se desata
Toda entera, piel, presagios, blusa y pelo,
Se descose el vientre, el alma y los recuerdos,
Meta y meta desatar, desaforada.

Se desata, se desata.

Se desata la razón y los bluyines,
Desanuda, corta y muerde sus amarras,
Ay, loquita, que un domingo de mañana,
Revoleando por el aire sus raíces,

Va a vivir con todo suelto y cuando acaba
De gritar: “Me desaté, soy libre ¡libre!”,
Con la última atadura desatada,
La degüella una maraña de piolines.

Se desata, se desata,
Y su pobre libertad la mata.

добави Превод

Зареди коментарите

Още текстове от Jairo