Оригинален текст
Кога тръгнах Цвето во тугина, дробни солзи ти ронеше,
дробни солзи, Цвето, ти ронеше и во очи се колнеше.
Дека верна, Цвето, ке ми бидеш, кукя и деца ке ми гледаш.(x2)
Но во тебе, Цвето, дерба нема, право назад я се вратих,
кога дома, Цвето, я си дойдох, полнок беше поминало.
Врата беше, Цвето, затворена, дечинята позаспали.(x2)
Лампата ти беше завъртена, со комшия сборуваше,
църно кафе, Цвето, го служеше, бело лице ти любеше.
Така ли бре, Цвето, верно чекаш? Така ли ми деца гледаш?(x2)
Бързо назад, Цвето, яс се вратих, со судбина се помирих
и во сърце болка ми остана за моите мали деца.
Како знаеш, Цвето, така прави, ти на мене заборави.(x2)