Гледай видеото
Оригинален текст
Гоцо, Гоцо, гиздаво девойче,(х2)
коня кара, коня аджамия.(х2)
Яс го карам по равни друмове.(х2)
Той ме кара под пато над пато,
откара ме у момини двори.
Вонка беше Гоцината майка.(х2)
Бързо се е назад повърнала
и на Гоца вели ем говори:
"Стани Гоцо, стани, не легнала.(х2)
Да виж Гоцо, да виж мила керко,
какво добро, среди двор ни стои.
Мълчи мале, нема онемела.(х2)
Яс го люба време три години
и пак мене никой не узная."
Дури рече, Гоца не изрече.(х2)
Па я грабна като кротко ягне,
подкара я у Пирин планина.