Влез Регистрация

Скрий

Забравена парола

Забравена парола? Въведи твоят e-mail адрес и ще ти изпратим link, с който да създадеш нова парола.

Назад

Затвори

Адреса на видеото във Youtube, Vbox7 или Vimeo

Оригинален текст

Como en un cuarto de cartón,
tu voz resuena en todas partes.
Me veo sola en un cajón,
de esos que nunca nadie abre.

Y necesito pensar que se puede curar
la locura de amar a varios metros de la realidad.
Necesito bajar
y espero ver llover.
Verme caer, como una gota más.
Y poder ser tu realidad, ser de verdad,
o ser dos locos más.
Y yo voy a volver a caer.

Y veo cosas que no están
e intento que desaparezcan.
Y que ya no te asustes más
cuando me ves semi-despieta.
Y te dés cuenta de que loca o no,
amarte siempre es la respuesta.

Y si vos me agarras,
no me voy a soltar.
Igual que los demás,
respondo a la ley de gravedad.
Si subís hasta acá,
y espero ver llover,
verme caer como una gota más.
Y poder ser tu realidad, ser de verdad,
o ser dos locos más.
Y yo voy a volver,
y yo quiero volver.
Y espero ver llover.
Verme caer como una gota más.
Y poder ser tu realidad, ser de verdad,
o ser dos locos más.
Y yo voy a volver a caer.

добави Превод

Зареди коментарите

Още текстове от Guadalupe Álvarez Luchia