Влез Регистрация

Скрий

Забравена парола

Забравена парола? Въведи твоят e-mail адрес и ще ти изпратим link, с който да създадеш нова парола.

Назад

Затвори
Eduardo Waghorn

Eduardo Waghorn

La doncella cristalina

Адреса на видеото във Youtube, Vbox7 или Vimeo

Оригинален текст

Mientras la doncella cristalina iba al mar
yo estaba pensando cómo podríamos jugar;
dejo la armadura, salgo firme al fin,
monto en mi caballo imaginario
sobre el mar...
Su pelo es de trigo, cultibable como el pan:
me veo tan torpe ante tal agilidad.
Miramos al cielo
sin sabernos de qué hablar,
ya se ha despejado,
la limpieza caerá.

Caerá.

Esta es la canción de dos infantes junto al mar,
esta es la oración que no he podido descrifrar;
me llegó hace poco sin poderla controlar,
me siento tan joven y tan viejo,
se le ve tan cerca y tan lejos.
Abre sus dos gemas, me estremecen,
vuelan sus cabellos y yo canto
hacia el futuro,
como un corazón.
Hacia el futuro,
doy gracias a Dios.
Hacia el futuro,
buscando su amor
entre la verdad.

Entre la verdad.

добави Превод

Зареди коментарите

Още текстове от Eduardo Waghorn