Оригинален текст
Hij was maar een clown
in 't wit en in 't rood
hij was maar een clown
maar nu is hij dood
hij lachte en sprong
in 't fel gele licht
maar onder die lach
zat een droevig gezicht
Refr.:
de herinnering blijft
aan die clown met z'n lach
hij heeft alles gegeven
tot de laatste dag
niemand kende de pijn
van z'n stille verdriet
want er was op het einde
niemand die hij verliet
Hij woonde alleen
in een wagen van hout
hij was maar een clown
en zo werd hij oud
z'n hoed was te klein
en z'n schoenen te groot
hij was maar een clown
maar nu is hij dood
Op een avond, hij viel
net als elke keer
het publiek lachtte luid
maar voor hem was het uit
hij was maar een clown
in 't wit en 't rood
hij was maar een clown
maar nu is hij dood
Refr.(2x)