Оригинален текст
Jedna je majka vodila sina
ulicom zurno u kisno vece
a djecak mali i radoznali
odjednom majci zbunjeno rece
Ref.
Ko je, majko, onaj covjek
sto nas gleda i sto place
a covjeku preko puta
potekose suze jace
Davno ih je ostavio
pre mnogo godina
a danas je, eto, sreo
i zenu, i sina
Zena s djecakom zastade nijemo
od suza oci i njoj se vlaze
ne znajuc' sta bi svom sinu rekla
a djecak hoce da mu se kaze
Ref.
Covjek ih gleda, srce mu drhti
proslost mu davna pred oci hita
i on se sada zbog svega kaje
a djecak majku i dalje pita
Ref.