Оригинален текст
Jierren wenne nêst buorfrou Ruurdtsje,
’t weike dat wie ûs buurtsje.
Der is echt gjin plak foar suurtsjes,
Wenje nêst..
Buorfrou Ruurdtsje.
Ik rûn troch ’t weike mei myn bouvier,
Achter my hjerde ik; Yo wat silst do hé
Mar der wie se al, myn toverfee,
Kaamen se al raar op ‘e thee.
Dus soe ’t net probere suurtsjes,
Oars kriist te meitsjen mei..
Buorfrou Ruurdtsje!