Оригинален текст
Uyan
Ölüm dediðin karanlýk uykundan
Topraktan duvarlarý yoklayarak ilerlerken
Bu labirentin dar koridorlarýnda ara ýþýðý
Ýleri uzattýðýn titreyen elini bile göremezken
Hayal bile etme buradan kaçtýðýný
Sivri taþlar çýplak ayaklarýna batarken
Hýzlandýr çarpýlmýþ adýmlarýný
Yankýlanan iniltiler kulaklarýný doldururken
Bulmaya çalýþ aydýnlýða açýlan kapýlarý
Dinle
Ulumaya baþladýðýnda rüzgar topraðýn derinliklerinde
Sarýnacaðýn bir kefenin bile yokken
Hissetmeye çalýþma sýcak güneþ ýþýðýný
Ölü nefesin bile havada donarken
Düþünme yaþamýn seni bir zamanlar saran sýcaklýðýný
Mezarýný ziyarete gelenlere ulaþmayacaðýný bilirken
Çýrpýnma duyurmak için umutsuz çýðlýðýný
Hala hayatta olduðunu düþünürken
Yaþýyorsun ebedi uyku dediðin gerçek yaratýlýþýný